07.03.07

İSTANBUL'DA DALAKCI'LI OLMAK

Dalakcı'da doğarsın göçersin şehre,

Hasret kalırsın köyündeki mindere,

İstediğinde gidemezsin köyüne kentine,

Ne kadar da zor İstanbul'da Dalakcı'lı olmak.

Şiveni duyunca kulak kabartırsın,

Yanına koşup memleket sorarsın,

Kırşehir'li yoktur diye yanarsın,

Ne kadar da zor İstanbul'da Dalakcı'lı olmak.

Dalgara'ya çıksam boğazı aramam,

Göğkuyu'daki havayı Çamlıca'da bulamam,

Yamaçdaki manzarayı Kızkulesinde göremem,

Zor hemşerim İstanbul'da Dalakcı'lı olmak.

Sokaklarında hırsız sapık dolu,

Kalabalıktan bulamazsın aradığın yolu,

Bir metrekare yoktur yeşil alanı,

Zor hemşerim İstanbul'da Dalakcı'lı olmak.

Caminin önüne oturup hoş sohbet etsem,

Hısım akraba görüp sarılıp elini öpsem,

Kimsin diye sorana Cobban'ın Bekir'im desem,

Çok zor İstanbul'da Dalakcı'lı olmak.

Kim sorarsa bunları neden yazdın diye,

Özledim Dalakcı'mı bu senede göremedim diye,

Tezek kokusunu içime çekemedim diye,

Zor lağam kokan İstanbul'da Dalakcı'lı olmak.

Köylüler köyümüzün kıymetini bilin,

Arada birde olsa mezarlığı ziyaret edin,

Boşalan evleri virane ettirmeyin,

Dönebilme umududur İstanbul'da Dalakcı'lı olmak.

Hayatımı sonlandırıp ebediyete kavuşunca toprağında olacağım köyüm Dalakcı'ya, tüm Dalakcı'lılara, özlemini çekip gurbette olup kavuşma hayaliyle ömrünü sürdürenlere sevgi ve saygılarımla...

Bekir KÖKSAL (Cobban'ın Bekir )