Dalakçı Köyü Resmi sayfası ** Ali Bozdağ **

Ben Mürtezinin (Murtaza) oğlu Ali, başka bir değimle Kayenin Anşanın (Ayşe) oğlu Ali. 1963 ü 1964 e bağlayan dönemde Kırşehir de doğmuşum Doğum tarihim hep tartışmalara gebedir. O zaman orada olanlar ve annem henüz karar veremediler kar yağdı mı yağmadı mı, Sobalar kuruldu mu kurulmadı mı, Üzümler tevek oldu mu olmadı mı ama anlaşılan o ki ben 1963 Ekim ile 1964 Yılbaşı arası doğmuşum. 3 yaşına kadar cami önündeki evimizin civarında oynamışım. Ben hayatı Erzurum’da tanıdım yaşım beş, ev boyu kar, benden büyük çaydanlık aklımda kalan. Sonra köye geldik gerisin geri Kadir amcamın şimdiki bakkalında oturduk birkaç ay, sonra taşındık Safi dayımın evine. Yamacın köyle birleştiği yer bizimdi artık. İlk okulu Dalakçıda bitirdim Orta okula Ankara'da Arslan amcamın yanı yanında başladım. O yıllar annem Almanya'ya gitti Yalızlığı işte o zaman tattım. Aslında yalnız değildim Amcam ve yengem ikide kardeş Levent ve Hakan. Yinede dayanmazdı sulu gözlerim çok ağladım hele kardeşim Ademin dünyaya gelmesi bende terkedilmişlik hissi yarattı. Fazla sürmedi annem geri döndü orta okulu bitirdikten sonra lise ye tam başlıyordum ki 1978-1979 ortalık iyice karıştı. Ben Özel Ahmet Ekmekçi Radyo televizyon okuluna gittim sonra Anafartalar çarşısında çalışmaya başladım. Boş vakitlerimde Viziyontele deki deli Emin gibi uğraşırdım otomatik frekans ayarlayan radyodan uçak yapmaya varan projelerim vardı. Yaptığım ilk uçak şahitler huzurunda uçtu yerden, sadece 10 cm kalktı ama olsun uçtu ya. 1980 de Almanya'ya göç ettim veya ettirildim.

Sabahtan akşama kadar top oynadığım gözelim dereyi bırakıp geldim Alaman köyüne, Düsseldorf'a. Almanca kursu şu bu derken Nişanladım Amcamın kızı Gönül ile tanıştık sevdalandık mektuplarla 3 yıllık Torna Tesviye (Çilingir) eğitiminden sonra evlendik. Her tatlı şeyin başlangıcı gibi oldu ara sıra tartıştık. Tam o sıralardı 3 ay işsiz kaldım gençlik işte benim diplomam var her işi yapmam diye bağırırsan bir üstüne. Zaman aktı gitti farkına varmadan. sonra bir kızımız oldu 07.10.1985 gece saat 01 surlarında. Eşim hep yanımda bir bilgisayar aldık 1986 da Commodore VC 16 sonra VC 20 ve C64 le değişen hayat D128 çok kısa durdu kömürlükdeki odamda Amiga Hayalimi süslerken bir dost PC al gerisini düşünme dedi bir IBM 088 32 K Ram 4MB Harddisk Taksitle aldık hep bir şeyler yaptım kızardı bazen en büyük desteğim canım eşim Gönlüm çekerdi fişini. Dedim ya Deli Emin gibi uğraşırdım Çalıştığım şirkete yeni girmiştim kaynaktan anlayan çilingir olarak Bilgisayarlı tezgahlar üretiliyor ben Deli Eminin Resimli Radyoya baktığı gibi bakıyordum renkli ekranlara. Şans yaver gitti bir gün bende dokundum o tuşlara o gün bu gün klavye ile paylaştı eşim beni.

Kızım Mehtap Anaokuluna başladı eşim maliye bakanlığı Mutfağına yanısıra temizlik işlerine gittik

toparlanmak gerekiyordu Baldızım Dileği getirdik Almanya'ya ilk önce Mehtap ile ilgilendi her gün dönecekmiş gibi bekledi sonra Seyahat ve Turizm acenteliği meslek eğitimi gördü oda katıldı bizlere. Eşim Gönül işi bıraktı bir can daha çoğalacaktık zaman aktı 06.09.1996 saat 22.20 de bir kızımız daha oldu Melisa dedik yaramaza. Internet çağı başladı 1997 de evden bağlandık Internet'e ilk defa. Hiç unutmam sormuştu babam ne işe yarar bu diye, benim cevabım biraz kestirmeydi. Her şey yapılır babacığım. O da sormuştu kuş gibi ötebilir mi? veya haydi bir elma versin? Kuş gibi ötüyor ama hala elma veremiyor bu meret. 1999 de Şirketin Internet ağını kurarken aklıma geldi bu gezdiğiniz sayfaları yapmak. Taslağı çok kişi ile paylaştım herkes olumlu baktı ama sonuç konusunda haklı tereddütleri vardı. Bu gün dünyanın dört bir köşesinden insanlar bu sayfalarda buluşuyor. O kadar manevi destek geliyor ki isimleri saysam buraya sığmaz. Hepinize buradan bir daha kucak dolusu sevgiler sağ olun var olun. Evet dostlar Dalakçının sayfası bir yaşına daha girerken (şubat 2004) 127 000 arama (günlük ortalama 4900) ve ayda 4500 doğrudan çağırmayla Kırşehir'in en güçlü sitelerinden bir konumunda. Anılar yazdık hep beraber. Resimler verdik paylaşmak için. Kısaca el ele omuz omuza olduk.

Bu işleri aksatmadan yapmama yardımcı olan herkese Teşekkür ederim. Bir kişi var ki beni sadece klavye değil birde bu sayfalarla paylaşıyor ona yani Eşim Gönül'e buradan ayrıca teşekkür ederim.

İyi haberlerinizi bekleyeninizin olduğunu unutmayın, ne zaman Dalakçılılarla bir şeyler paylaşmak isterseniz konuk defterimize not düşün veya dalakci**dalakci.net (** yrine@)kullanınız) adresine bir mail atın. Unutmayın sizlerden haber bekleyen yüzlerce Dalakçılı var.

DALAKÇI GENÇLİK

09.11.12